Miyerkules, Hunyo 27, 2012

Siya: Nakakahiya naman, lagi mo na lang ako hinihintay.

Ako: True Love waits eh. Eh ako si True Love. xD

hahahaha. Minsan lang ako gumanyan. benta pa. boom!  Wala lang. masaya ako ngayong gabi.

Cheers Readers! :)

One More

I need to write something about that incident in NAIA from last month. You know, the one where Claudine Barretto and his husband got into that fight with that Tulfo guy? Yeah. that one.

I wanna get it done now so I can get it printed tomorrow, so that I don't have to wait in the computer shop on Friday morning. The incident last monday is still haunting me. :/

So yeah, I just sorta finished my Stat Homework. I only have one question left that needs to be answered. and let's face it, I can copy that off my friends maybe tomorrow or on Friday.

Honestly though, I don't know how to get started on that Tulfo-Santiago shiz. I mean, it's so outdated. Hundreds of stories about that fight is already on the internet. With that in mind, It's kinda lame to make a story about it now. psshh... But as a student, I have to make an article about it. But my classmates have a point. It's not like he reads any of it. He just packs it all in his office. hell, I wouldn't be surprised to hear that he's been selling all our papers to junk shops to gain money for his camera! hahaha. <--- that thought was from my friend.

Well,I guess I better get started on that STJ article. But I am soooo unmotivated. Motivate me reader! Give me a reason to live!

Martes, Hunyo 26, 2012

Ang Yosi

Pauwi kami, sakay ng Jeep na papuntang Cubao-Marikina galing Stop N' Shop. Trapik. Hindi na ako nanibago. kakatapos lang kasi umulan eh. Normal na yun.

Habang nakatirik ang jeep sa may malapit sa UERM, yung tulay dun. Ermitanyo Bridge ata yun, may mga nakita akong tao dumaan, mga nakayosi.

Napaisip tuloy ako, ano dahilan nila para magyosi? Anong comfort ang nakukuha nila sa paghigop ng ala-menthol na lasa ng tobako na nakabalot sa papel na ito? Ang tagal ko nagisip. ang tagal nakatigil ng jeep eh.

Naisip ko, tulad ng isa kong kaibigan, nagyoyosi siya dahil sa stress. Balita ko din, nakakaalis nga daw ito ng stress. Yung iba naman, as far as I know, trip lang nila, o impluwensya na lang ng paligid nila. Either way, ayan na eh.

So ngayon, tama nga ba husgahan ang tao base sakanyang vices? Kasi, ang dami ko kakilala lagi nila sinasabi na ang pangit ng mga naninigarilyo. Well, yeah, pangit nga naman talaga. Pero still, may kanya kanya tayong dahilan kung bakit natin ginagawa ang isang bagay. Kahit na sabihin pang mali ito.

Pangongopya pa nga lang eh. Alam nating mali, alam nating makakasama ito sa ating pagkatao, pero ginagawa pa din natin. Bakit? kasi kailangan natin pumasa. Aminin mo man o hindi, minsan ka nang nangopya.

Nakakaadik ang pangongopya. Aaminin ko. adik ako diyan, lalo na nung High School. Para lang yan yosi. nakakaadik. at regular mong ginagawa. Kaya sana, wag natin husgahan ang mga taong nagyoyosi. May dahilan sila. Problemado iba sakanila. Kaya pre, chillax ka lang muna. Hindi mo naman buhay ang matatapos nang agaran eh. Kanila. Hayaan mo sila.

Gumagalaw na ang jeep. titigil ko na ito. Hanggang sa muli. cheers!

Lunes, Hunyo 25, 2012

Talunan.

Eto nanaman ako. gagawa ng Emong post na pwede mong kaawaan, o kaasaran. Depende sa trip mo. Pasensya na. nalulungkot nanaman ako eh. Sa mga nangyare kaninang umaga, pati na din sa kadiliman na sumulpot bigla sa puso ko. Ewan ko ba.

Sa totoo lang? Gusto ko magyosi. Kahapon pa actually. Pero Wala ako nun ngayon... Hanggang Video games lang ako. Tama ba to? tinatakbuhan ko ang mga problema ko sa pamamagitan ng pagtago sa mundo ng mga karakter na hindi totoo? Ang pagtago sa mundo nila hanggang sa maubos baterya ng PSP ko?

On second thought, Wala na ako paki kung tama o mali ito. Basta napapaligaya ako kahit saglit lang. Okay na. Okay na yun para sa isang olats tulad ko.

Talunan ako pre. talunan ako sa buhay pagibig, at sa buhay kaibigan. Pasensya na. Ayoko magkwento. Pilit akong ginagago ng tadhana, habang ako, pilit na nagpapakatino. Ano ba problema ko ha? Naiinis na ako. Parang wala kasing balak mag-heal ng puso ko eh. Parang gusto na lang niya na ganyan siya. na wasak siya. Na naliligo siya sa sarili niyang kalungkutan. Olats talaga ako....

Sa totoo lang ha, may mga araw na gusto ko na lang tapusin ang lahat. Pag asa fourth floor ako ng main acad building, minsan, naiisip ko na tumalon. Pero hindi ko ginagawa. May maliit na parte kasi ng puso ko na umaasa na sana, maging ayos din ang lahat. Ang lagi naman tanong ng isip ko, kailan?

Ang tagal ko na nagaantay pre. nakakasawa lang. bwiset. Hanggang sa dumating ang araw na okay na ule ang buhay ko, magtatago muna ako sa mundo ng video games. Dun kasi, mas ramdam ko ang pagkabuhay. Basta. Hindi mo din ako maiintindihan.

Pasensya na ang lungkot ko. Olats eh. Cheers readers!

Linggo, Hunyo 24, 2012

Pagod ka na ba?

Ako hindi pa. hehehe. Ang dami namin homework. Gusto mo ba ilista ko? Ano? wag na? sige. ilalagay ko.

  • Communication Research Homework-- Sagutan ang mga tanong na bigay ng prof.
  • Sports Journalism-- Ganon din.
  • Broadcast journalism-- ano daw expectation ko sa klase niya.
  • Special Topics in Journalism-- Gawan daw ng article yung "Thrilla in Manila" imba! last month pa yun eh. haha. petiks lang. atleast kumpleto na resources ko para jan. :p
  • General Statistics-- Thank God wala pa mga numero. :D
Three out of five pa lang nagawa ko. hehe. mga homework ko para sa Lunes hanggang martes. Yung huling dalawa parehas na pang Biyernes. Kaya medyo may oras pa ako. Actually kaya ko na gawin yan eh. Tinatamad lang ako. paano ba naman kasi, Linggo. Eto na nga lang ang araw na asa bahay lang ako, tapos puro homework pa. Kailangan ko din magpahinga. Wala akong yosi pang motivate sakin. Kaya hanggang PSP lang muna ako. hehe.

Bukas ko na siguro atupagin yung huling dalawa. half day lang naman eh. Plus, pag umuwi ako kagad, mas madami ako malalagay sa ipon ko. :p

Petiks lang tol. Hindi ka kakainin ng buhay ng homework mo. Madali lang to. Tiwala lang.
 

Ayoko magsimba. Ayoko talaga. ayoko talaga. ang pilit talaga ng nanay ko. amp. :|

Sabado, Hunyo 23, 2012

Stress ba kamo?

Blogger din iba sa mga kaibigan ko. At nakalagay nga sakanila, na hassle nga ang 1st week. Kung ganito na first week pa lang, paano pa kaya ang mga susunod na araw? Hindi pa to Hell Week. Hindi pa nagpapakita lahat ng propesor. Paano pa kaya pag nagpakita na sila? Ano? Pakamatay na lang? imba!

Sa totoo lang, hindi ko pinoproblema ang eskwela eh. Madali lang yan. Lalo na kung tulong tulong. hehehe. Pero syempre, dapat may sarili ka ding sikap. Dyahe naman kung puro kopya ka. Stressful talaga. Pero wag mo na isipin yun. Clear na nga thoughts mo, masaya ka pa. oh di ba? Win-win situation! :D

Pero syempre, hindi din naman pwede na lagi ka petiks. babagsak ka kung ganon ang lifestyle mo. well... Ako kasi lagi petiks eh. Pero kung kailangan gumawa, gagawa ako. Tulad ngayon. dapat ako gumawa ng homework. Bakit? kasi bukas, (linggo) lang ang natatanging araw na pirme ako sa bahay. Walang pasok, walang work. Rest day. Gusto ko naman sayangin yung araw na yun na nagrerelaks ako. Ayoko naman na pati off ko ay school pa din ang drama ko. Hindi ako GC, men!

Sa totoo lang, gumagawa ako ng homework ngayon. Sumegwey lang dito para mag blog. hehehe. hmm? kamusta ang 1st week kamo? nah.. di ko na ikkwento. Mamatay ka pa sa boredom, at matawag pa akong Murderer eh. hahaha! joke lang.

Pero di ko pa din ikkwento. Eto lang sasabihin ko: Nakakapagod siya. :D

Sige na nga, masyado na to mahaba sa paningin ko eh. hahayaan na kita bumalik sa buhay mo, reader. salamat sa pagaksaya ng oras mo sa post ko. Mabuhay ka! :)

Martes, Hunyo 19, 2012

Buhay 3rd Year

dalawang araw pa lang. Alam ko dapat hindi ako masyado mag expect. Pero wala pa ako nasisilayang prof sa Kolehiyo namin. Sa mga classroom ng mga kawawang freshies, ang mga aktibista ay “inoorient” na sila. Pinagdaanan ko din yun. hehe.

oy! hindi ko sinisiraan ang mga aktibista. May sense naman ang pinaglalaban nila eh. Kung hindi dahil sakanila, edi sana ang laki na ng matrikula ng Sintang paaralan namin! Malaki respeto ko sa mga yan. Sila ang boses ng mga estudyanteng takot magsalita! :D

Sobrang petiks ngayon. Kung nung unang dalawang taon, kapag sinabing 7:30 ang klase, 7am pa lang, almost full na ang room. at pag dumating kang late, well, magnanakaw ka pa ng upuan sa kabilang room para lang makaupo. Tulad ng sabi ko, DATI to.

Kanina, 7:30 ule ang klase. 7:30 na halos wala pang estudyante sa room. Tila alam na nilang walang propesor na darating. Hindi sila nagkamali. 7-4:30 ang klase dapat kanina. 3 pa lang nagsi uwian na kami. Pano ba naman, ,maghapon nakatunganga. Epic. hahaha.

Ang pinapasok ko na lang naman talaga baon eh. yun na lang. tska na ako magseseryoso. Pag kailangan na. :p

Linggo, Hunyo 10, 2012

Something New

I know… I know… I promised myself that I’d try new things. and so, I did.
Hindi ako yung tipo na mahilig magbasa ng love story. Bakit kamo? dahil hindi ako naniniwala dito. Para sa isang tulad ko, hirap paniwalaan na kaya mo maging masaya. Dahil pag naiisip ko mga panahon kung kelan na masaya talaga ako, nalulungkot ako. labo noh?

Anyway, Ayoko talaga ng romance. Eto ang pinaka ayokong genre sa lahat! Hinding hindi mo ko mapapabasa ng ganito. Lalo na siguro nung sixteen ako. Pero… Hindi na ako sixteen. nineteen na ako. Going twenty. (that’s still young!) At dahil sa nakaraan ko, nagpasya ako na mag try ng mga bagay na dati eh, hinding hindi ko gagawin. Eto na nga yun… ang pagbabasa ng love story.

nag simula to nung isang araw. Si pinsan, magkaiba kami niyan. Ako, toys, video games at other guy stuff ang trip. Siya, well, siya yung typical na girl. mahilig sa damit, sa cute stuff at kung anu ano pang bagay na girly. Kung iisipin mo, hindi kami magkakasundo niyan, pero magbest friends kami niyan ni pinsan! :D

Tapos ayun, habang  nakatambay kami somewhere, binanggit niya tong kwento na nabasa daw niya sa wattpad. Sa di nakakaalam, Ang wattpad ay isang site na kung saan pwede ka magbasa ng storya sa kung ano mang genre ang trip mo. Kung trip mo siyang puntahan, eto ang link.

Don’t get me wrong. mahilig ako magbasa. Yun nga lang, hindi ako mahilig magbasa pag sa computer. yung tipo bang, e-book. yung ganon. Sakit sa ulo eh. Ayun, knwento ni pinsan yung storya niyang nabasa, ang title “11 ways to Forget Your Boyfriend” sus! title pa lang, halatang love story siya!

Kinwento ni pinsan na ang ganda daw ng kwento and everything. at yung mga tips daw, nakakatulong talaga. (side story: si pinsan kasi, nagkaron ng isang napaka messy na break up a few months ago. Buti nga ngayon okay na siya eh. Loveless siya, pero buhay na buhay pa din.)

habang nagkkwento siya, napaisip ako, ‘makakatulong kaya sakin yun?’ No, I’ve been single for a few years now, at over na ako dun. sa mga taga subaybay ng mga blog ko, alam nila pinagdaanan ko. lalo na nung end of last year, at beginning of this year. ah! basta. mag back read ka na lang kung gusto mo pa makahagilap ng chismis. hehe.

So ayun, that night binasa ko siya. I have to say na, it was a bad ang good idea at the same time. It was a bad idea, kasi nailabas nung kwento yung pagkabitter ko sa mga nangyare recently. at good idea siya kasi nakakuha ako ng mga tips para kahit papaano, maibsan ang sakit.

3am na ako natapos magbasa. 3 hours din yun! So ayun, ayun ang first time ko magbasa ng love story. kung ikaw ay kakabreak lang, o ikaw yung tipong mahilig sa love story, eto link sa kwento: 11 ways to forget your ex-boyfriend

So yeah, in short, nakagawa ako ng something new. and yes. proud na ako sa sarili ko. Wala akong pakielam kung sa tingin mo mababaw to. Ang importante eh, pinapalawak ko pa lalo ang mundo ko. sorta?

Gagawa pa ako ng mga iba’t ibang bagay na di ko pa nagagawa. tipong bucket list lang! pero wag ka magalala. Hindi pa ako mamamatay. pano na lang mga readers ko di ba? haha! :D

So anyway, happy reading bloggers! :)

(well, hindi kasi ako masyado nagkkwento dito sa blogger eh. kung trip niyo talag makitsismis sa buhay ng isang loser. eto link sa isa kong blog. diskarte ka na lang sa mga post. )

Biyernes, Hunyo 8, 2012

Restoration!

I was at Cubao today, after a FAIL day at school. Why fail? because of So many Reasons.... If I go into detail, It'll take me all night to write. Anyway, it wasn't very pleasant. Let's just leave it at that.

So yeah, we went to Cubao. A friend of mine was looking for earphones, and the other went and bought something for school. As we were going through Ali Mall, we passed by several stalls offering repairs for PSP's and other gadgets. So I thought, for the hell of it, I'll ask how much it's going to cost me to get my PSP1000 (PSP fat), repaired.

I asked like three stalls.
Stall 1:

Me: Kuya, magkano po repair ng PSP?
Kuya: Anong PSP?
Me: PSP 1000 po.
Kuya: Ano sira?
Me: Analog po.
Kuya: 400.

Stall 2:

Me: Kuya, magkano po parepair ng PSP?
Kuya: anong PSP?
Me: PSP 1000 po.
Kuya: Ano sira?
Me: Sira po yung analog eh. di ko po dala ngayon.
Kuya: Kung kaya ng repair, 300
Me: sige, salamat po Kuya!

Stall 3:


Me: Kuya, magkano repair sa PSP?
Kuya: Anong PSP?
Me: PSP 1000 po. Analog ang sira. (short cut! xD)
Kuya: mga 515 yun. Kasi pag ganyan kailangan na palitan yung ganito... ganyan...

woooh! Winner si Kuya sa over pricing. haha.

Well, maliban naman sa Analog, kung tama pagkakatanda ko ay sira din ang (x) button ng PSP ko. And on top of that, Sira ang baterya. Meaning I need to get a new one. Sa kasamaang palad, nakalimutan ko magtanong kung magkano ang baterya. (magaling. magaling)

Di bale, wala pa naman ako pera eh. So yeah, this will be my project this semester. I will repair my PSP. 
I estimate that I need at least 2k to make this project a reality. Therefore, there will be more Hungry days for me this semester. lalala. TGIS (Tiis Gutom Ipon Salapi)!



Sabado, Hunyo 2, 2012

Crazy Thoughts are Crazy

I've been thinking about getting a mohawk recently. I just don't know if it will work for me, you know? I just got that idea while I was...... doing stuff.

But I don't know. My parents will probably disown me for getting a haircut that stupid. lol. But the reason I want to get that haircut is because I figured, I won't be able to do stupid things like that once I get work. hmm.. I don't know. I'll think about it.

getting high with music and food and other stuff really gives you a lot to think about. Another crazy thing I thought about: What if I was a teacher? lol. kids will be all up screaming in terror. and I'll be standing there, with a fiery background as I do my maniacal laugh... "MWAHAHAHAHAHAHAHA!!" as I fire up the chainsaw, the weakest child shall fall, cower in fear, soil his pants and beg for mercy. Then I use the chainsaw to sharpen the pencil in his hand.

loljk. random thoughts go through my mind a lot these days... these are just some of them. to think My head is filled with these weird fantasies, and I'm always like, "I ain't got nothing to write!" ahaha. bitching is so stupid.

I'll end it here for now. i aint got no more to say. see ya!